UZAKTAKİ/NE

blank

SITKI CANEY
UZAKTAKİ/NE
 
kendimi bırakacağım sonunda
bırakacağım kendimi tüm yüzyıllara
yorgun bir kış başlangıcında
bindokuzyüzdoksaniki yılında
istanbul’da
çirkin bir umutla yaşlanırken dünya
bıkacağım beklemekten
devlet tanrısı diye bir teori kurmaktan yorulup
seni düşünerek dalacağım uykuya
 
hayat bu ya
aklım hep telefonlarda
çürüyor gazete manşetlerinde hayat
terör, büyük kampanyalar, açlık vs. denize bakıyorum
gerçek, sahi nedir gerçek
ölüm
şimdi hangi sularda
asyanın yeni vicdanları, special çığlıklar, dolaşıyorum bulvarda
seni bu gece yine arayacağım mutlaka
aklım hep telefonlarda
 
tanrı tanık olsun sen mutluluksun
ellerin ruhumda ellerin davet
otur şöyle bir bak dünya konuşsun
dağlarına divan kurmuş merhamet
yaranda bir ateş hem de sarhoşsun
rüzgarlar nedense hep demet demet
aynalar karanlık sen kaybolmuşsun
 
bütün yaşadıklarım sana emanet
sen bütün yaşadıklarımın yarını
gülümse kar yağacak
gülümse ört bacaklarını
karşı koy
dünyaya diret
kapama gözlerini
kaybolur cennet
 
kendimi bırakacağım sonunda
üst tarafı bir sevmek ne var diyorlar bunda
oysa aşkın şiddetinden yumuşayan uzun ince ellerin
yepyeni sırlar arayacak koynumda
güzelliğin güzelliğin
acıyla dolansa da boynumda
 
sen gözyaşısın hayatın
sen mutluluksun tanrının kıyısında
bense beklemekten bıkacağım
bırakacağım kendimi sana
yumruklarımı aşkla sıkacağım
uzaklığı uzaklığı çoğaltana
ve sen sevdiğim tanrının kıyısında mutluluk
inan dolunaylı bir gecede
tanrı bırakacak beni sana
eu vreau dorina
 
 
Share

BIR YORUM YAZIN

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.